ಸ್ನೇಹಿತರೇ, ನಾವು ಸಣ್ಣವರಿದ್ದಾಗ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಇರುವ ಗಿಡಗಳ ಮೇಲೆ ನೋಡಿ, ಅವುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಸಂತೋಷ ಪಟ್ಟು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳ್ಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವು, ಆದರೆ ಇವುಗಳ ವಿಶೇಷತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಇರುತ್ತಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ಇವತ್ತು ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯ ವಿಶೇಷತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆ ಮಾಹಿತಿ ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಬನ್ನಿ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಲೆಪಿಡೋಪ್ಟೆರಾ ಎಂಬ ಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಕೀಟಗಳಾಗಿವೆ. ಲೆಪಿಡೋಪ್ಟೆರಾ ಎಂದರೆ 'ಮಾಪಕಗಳಿರುವ ರೆಕ್ಕೆಗಳು'. ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಸಾವಿರಾರು ಸಣ್ಣ ಮಾಪಕಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. ಇವು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಹವಾಮಾನ ಮತ್ತು ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಉಷ್ಣವಲಯದ ಮಳೆಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹವಾಮಾನವು ಬಿಸಿ ಮತ್ತು ಆರ್ದ್ರವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇವುಗಳಿಗೆ ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಮಳೆಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಹೂವಿನ ಸಸ್ಯಗಳಿವೆ. ಇಡಿ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸರಿಸುಮಾರು 17,500 ಜಾತಿಯ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳಿವೆ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಎರಡು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಇವು ಹೂವುಗಳ ಪರಾಗ ಸ್ಪರ್ಶಕಗಳಾಗಿವೆ. ಅಂದರೆ ಇವು ಹೂವಿನಿಂದ ಹೂವಿಗೆ ಪರಾಗವನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತವೆ, ಇದರಿಂದ ಹೂವಿನಲ್ಲಿ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇವು ಕಪ್ಪೆ, ಬಾವಲಿ, ಪಕ್ಷಿ ಹಾಗೂ ಹಲ್ಲಿಗಳಿಗೆ ಆಹಾರವಾಗಿವೆ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಜೀವನದ ನಾಲ್ಕು ಹಂತಗಳನ್ನು ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಪ್ರತಿ ಹಂತದಲ್ಲೂ ಇವು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಉದ್ದೇಶವಿದೆ. ಮೊಟ್ಟೆಯಿಂದ ವಯಸ್ಕರವರೆಗಿನ ಅವಧಿಯು ಕೆಲವು ವಾರಗಳಿಂದ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳ ಉದ್ದವು ಚಿಟ್ಟೆಯ ಪ್ರಕಾರವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಹೆಣ್ಣು ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಇಡುತ್ತದೆ. ಮೊಟ್ಟೆ ಒಡೆದು ಮರಿಹುಳು ಆಗುತ್ತದೆ.

ಮರಿಹುಳು (ಕ್ಯಾಟರ್ಪಿಲ್ಲರ್) ನಿರಂತರವಾಗಿ ಆಹಾರವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಆಹಾರವನ್ನು ದೊಡ್ಡ ದವಡೆಗಳಿಂದ ಪುಡಿಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮರಿಹುಳು ಬೆಳೆದಂತೆ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಚರ್ಮವನ್ನು ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಮರಿಹುಳು ನಂತರ ರೇಷ್ಮೆಯ ರೇಖೆಯನ್ನು ತಿರುಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಶಾಖೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಮರಿಹುಳು ತನ್ನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಕೊನೆಯ ಬಾರಿಗೆ ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಪ್ಯೂಪಾ ಅಥವಾ ಕ್ರೈಸಾಲಿಸ್ ರೂಪಗಳು:- ಕ್ರೈಸಾಲಿಸ್ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯ ವಯಸ್ಕ ಭಾಗಗಳು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಕ್ರೈಸಾಲಿಸ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಸ್ಯ ಜೀವನದೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತ್ತದೆ. ಪ್ಯೂಪಾ ಅಥವಾ ಕ್ರೆöÊಸಾಲಿಸ್ ಕೇಸ್ ಬಿರುಕು ಬಿಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಯಸ್ಕ ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಹೊರಬರುತ್ತದೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ತನ್ನ ದೇಹದಿಂದ ತ್ಯಾಜ್ಯವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ರಕ್ತವನ್ನು ತನ್ನ ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಗೆ ಪಂಪ್ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸುಮಾರು ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ನಂತರ ಅದು ಹಾರಬಲ್ಲದು.

'ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಮೂರು ಮುಖ್ಯ ದೇಹದ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ತಲೆ, ಕಣ್ಣುಗಳು, ಪ್ರೋಬೊಸ್ಕಿಸ್ ಮತ್ತು ಆಂಟೆನಾಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಇವು ಎಲ್ಲಾ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದಾದರೂ ನಾವು ನೋಡುವಂತೆ ಇವು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯ ಕಣ್ಣುಗಳು ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಚಲನೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಕಾಣದ ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ನೋಡಬಲ್ಲವು.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಜಗತ್ತನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡುತ್ತವೆ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ? ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು "ಸಂಯುಕ್ತ ಕಣ್ಣುಗಳು", ಹೆಚ್ಚು ಲೆನ್ಸಗಳಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಕಣ್ಣುಗಳೊಂದಿಗೆ ಪರಿಚಿತರಾಗಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ ನೀವು ಎಂದಾದರೂ ಒಸೆಲ್ಲಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದ್ದೀರಾ? ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಪದ "ಒಸೆಲ್ಯುಸ್" (ಚಿಕ್ಕ ಕಣ್ಣು) ಎಂದರ್ಥ, ಈ ಸಣ್ಣ ಕಣ್ಣುಗಳು ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಈ ಚಿಕ್ಕ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಚಲನೆ, ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ನೆರಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲು ಬಳಸುತ್ತವೆ.

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯು ಪ್ರತಿ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಗ್ರಾಹಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ತನ್ನದೇ ಆದ ಲೆನ್ಸಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಮಾನವ ಕಣ್ಣುಗಳು 3 ಬಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಗ್ರಾಹಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದರೆ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು 9 ಬಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಗ್ರಾಹಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಕೆಂಪು, ಹಳದಿ, ಬಿಳಿ, ನೇರಳೆ, ಗುಲಾಬಿ ಮತ್ತು ಕಿತ್ತಳೆ ಹೂವುಗಳಿಗೆ ಆಕರ್ಷಿತವಾಗುತ್ತವೆ. ಇದು ನೇರಳಾತೀತ ಬೆಳಕನ್ನು ನೋಡುವ

ಪ್ರೋಬೊಸ್ಕಿಸ್ ಎಂಬ ಉದ್ದವಾದ ನಾಲಿಗೆಯಂತಿರುವ ಭಾಗವಿದ್ದು. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಇದನ್ನು ಹೂವಿನಿಂದ ಮಕರಂದವನ್ನು ಕುಡಿಯಲು ಬಳಸುತ್ತವೆ. ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಂಡಗಳಿಂದ ರಸವನ್ನು ಹೀರಲು ಇವು ಪ್ರೋಬೊಸ್ಕಿಸ್ ಅನ್ನು ಬಳಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಆಂಟೆನಾಗಳನ್ನು ವಾಸನೆ ಗ್ರಹಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತವೆ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳ ಮಧ್ಯ ಭಾಗವು ಎದೆಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಜೋಡಿ ಜಂಟಿ ಕಾಲುಗಳು ಮತ್ತು ಎರಡು ಜೋಡಿ ರೆಕ್ಕೆಗಳಿವೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳ ಮಾಪಕಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಮಾಪಕಗಳುಳ್ಳ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಏಕೈಕ ಕೀಟಗಳಾಗಿವೆ. ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣದ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.

ಇವುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಹೋದರೆ ಇವುಗಳ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಬಣ್ಣದ ಪುಡಿ ನಮ್ಮ ಕೈಗೆ ಹತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಬಣ್ಣಗಳು ಮತ್ತು ಮಾದರಿಗಳು ಅವುಗಳನ್ನು ಪರಭಕ್ಷಕಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಮರೆಮಾಚುವಿಕೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಾದರಿಯಾಗಿದೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕಾಲಿನ ಪಾದಗಳಿಂದ ರುಚಿ ನೋಡುತ್ತವೆ. ತಮ್ಮ ಆತಿಥೇಯ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಮತ್ತು ಆಹಾರವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಇವು ತಮ್ಮ ಕಾಲುಗಳ ಮೇಲೆ ರುಚಿ ಗ್ರಾಹಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಎಕ್ಸೋಸ್ಕೆಲಿಟನ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಆಕರ್ಷಕ ರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಬಾಹ್ಯಕವಚ (ಎಕ್ಸೋಸ್ಕೆಲಿಟನ್) ಜೀವಿಗಳ ಹೊರಭಾಗವನ್ನು ಆವರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಅಂಗಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕೀಟಗಳ ದೇಹದ ಆಕಾರವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ. ಎಕ್ಸೋಸ್ಕೆಲಿಟನ್ “ಕೈಟಿನ್” ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪ್ರೋಟೀನ್‌ನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ,

ಇದೆ ಪ್ರೋಟೀನ್ ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಬೆರಳಿನ ಉಗುರುಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಲ್ಬೆರುಗಳ ಉಗುರುಗಳಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಎಕ್ಸೋಸ್ಕೆಲಿಟನ್ ಕೀಟಗಳ ದೇಹದೊಳಗಿನ ನೀರಿನ ನಷ್ಟವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಬಿಸಿಯಾದ ತಾಪಮಾನವನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಇದು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯ ದೇಹದ ಮೂರನೇ ವಿಭಾಗವು ಹೊಟ್ಟೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಮೃದುವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹತ್ತು ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಸರಳ ಹೃದಯ, ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಅಂಗಗಳು, ಉಸಿರಾಟದ ಬೀಜಕಗಳು ಮತ್ತು ಜೀರ್ಣಕಾರಿ ಮತ್ತು ವಿಸರ್ಜನಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಹೊಂದಿದೆ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಮಣ್ಣಿನ ಕೊಚ್ಚೆಗುಂಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಖನಿಜ ಮತ್ತು ಲವಣಗಳನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಇದನ್ನು “ಪ್ಯಡ್ಲಿಂಗ್” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗಂಡು ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ವೀರ್ಯಕ್ಕೆ ಖನಿಜ-ಲವಣಾಂಶಗಳ ಅಗತ್ಯವಿರುವುದರಿಂದ ಇವು "ಪುಡ್ಲಿಂಗ್" ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಾವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಈ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳು ನಂತರ ಸಂಯೋಗದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗಂಡಿನಿAದ ಹೆಣ್ಣು ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗೆ ರವಾನಿಸಲ್ಪಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಖನಿಜಗಳು ಲವಣಾಂಶಗಳು ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ಉಳಿವಿಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತವೆ.

ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಗಂಡು ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಸಂಯೋಗಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧವಾದಾಗ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸರಿಯಾದ ಗಾಡ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಮಾದರಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತವೆ. ಸಂಯೋಗದ ನಂತರ, ಹೆಣ್ಣು ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ತನ್ನ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನಿಡಲು ಸೂಕ್ತವಾದ ಸಸ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಹಾರಿಹೋಗುತ್ತದೆ.

ಆಹಾರ ಸೌಲಭ್ಯ, ಎಲೆಗಳ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಆಕಾರ ಮೇಲೆ ಹೆಣ್ಣು ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ಗೊಂಚಲುಗಳನ್ನು ಎಲೆಗಳ ಕೆಳ ಆಥವಾ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತದೆ. ಮೊಟ್ಟೆಯಿಂದ ಮರಿಹುಳುವಾಗಿ ಮರಿಹುಳುವಿನಿಂದ ಪ್ಯೂಪಾ ಆಗಿ ಪ್ಯೂಪಾದಿಂದ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯಾಗಿ ಹೊರಬರುತ್ತವೆ.

ಎಲ್ಲಾ ಕೀಟಗಳಂತೆ, ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಶೀತ-ರಕ್ತದವು..! ಇದರರ್ಥ ಇವು ತಮ್ಮ ದೇಹದ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಹೆಣಗಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿವೆ. ಕಡಿಮೆ ತಾಪಮಾನವು ಕಡಿಮೆ ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಾಪಮಾನವು ಇವುಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನೀವು ಅನೇಕ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಬಿಸಿಯಾದ, ಉಷ್ಣವಲಯದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತೀರಿ..! ಇದು ತುಂಬಾ ತಂಪಾಗಿದ್ದರೆ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಹಾರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದರ್ಥ.

ಆದಾಗ್ಯೂ, ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಬೆಚ್ಚಗಾಗಿಸಲು ಥರ್ಮೋರ್ಗ್ಯುಲೇಷನ್ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಸಹ ಬಳಸುತ್ತವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ "ಬಾಸ್ಕಿಂಗ್" ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ, ಇಲ್ಲಿ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಬೆಚ್ಚಗಾಗಲು ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳಿಗೆ ಒಡ್ಡಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ವೇಗವಾಗಿ ಅಲುಗಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ತಯಾರಿ ಮಾಡಲು ಅವುಗಳ ಆಂತರಿಕ ತಾಪಮಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಅವುಗಳ ದೇಹವನ್ನು ನಡುಗಿಸುತ್ತವೆ.

ವಯಸ್ಕ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳ ಸರಾಸರಿ ಜೀವಿತಾವಧಿಯು ಸರಿಸುಮಾರು ಮೂರರಿಂದ ನಾಲ್ಕು ವಾರಗಳು, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಜೀವನ ಚಕ್ರವು ಎರಡು ಮತ್ತು ಎಂಟು ತಿಂಗಳ ನಡುವೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಾದ ಮೊನಾರ್ಚನಂತಹ ಕೆಲವು ವಲಸೆ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಸರಿಸುಮಾರು ಎಂಟು ತಿಂಗಳವರೆಗೆ ಬದುಕಬಲ್ಲವು ಮತ್ತು ಮೊನಾರ್ಚ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಯು 4023 ಕಿಲೋ ಮೀಟರನಷ್ಟು ಹಾರಬಲ್ಲ ಏಕೈಕ ಕೀಟವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲೇ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಯಾವುದು ಎಂದರೆ..? ಹೆಣ್ಣು ರಾಣಿ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡ್ರಾ ಹಕ್ಕಿಯ ರೆಕ್ಕೆಯ ಪಾತರಗಿತ್ತಿ (ಆರ್ನಿಥೋಪ್ಟೆರಾ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡ್ರೇ) ಇದು 25 ಸೆಂ.ಮೀ ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಉದ್ದವಾದ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಚಿಕ್ಕ ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಯಾವುದು ಎಂದರೆ..? ಪಶ್ಚಿಮ ನೀಲಿ ಪಿಗ್ಮಿ (ಬ್ರೆಫಿಡಿಯಮ್ ಎಕ್ಸಿಲಿಸ್) ಇದು ಕೇವಲ 2 ಸೆಂ.ಮೀ ಉದ್ದದ ರೆಕ್ಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಅಂಟಾರ್ಕ್ಟಿಕಾವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಖಂಡದಲ್ಲೂ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಗ್ರಹದ ಮೇಲೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವ ಕೀಟಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿವೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅಂಟಾರ್ಕ್ಟಿಕಾವು ಚಿಕ್ಕ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ತಂಪಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಇಲ್ಲಿ ತಾಪಮಾನವು -45 ಡಿಗ್ರಿಯಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಪೌಷ್ಠಿಕ ಮಕರಂದವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಸಸ್ಯಗಳು ಬೆಳೆಯುವ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.

ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಮೌಲ್ಯಯುತ ಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶಕಗಳಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತವೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳ ಅಧ್ಯಯನವು ಅಗತ್ಯ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗಳು ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆಯ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಸೂಚಕಗಳಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತವೆ.

ಆರೆಂಜ್ ಓಕ್ಲೀಫ್ ಚಿಟ್ಟೆ (ಕಲ್ಲಿಮಾ ಇನಾಚಸ್) ಇದು ಭಾರತದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಆಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸಹ್ಯಾದ್ರಿ ಬರ್ಡ್ವಿಂಗ್ (ಟ್ರಾಯ್ಡ್ಸ್ ಮಿನೋಸ್) ಅಥವಾ ಸದರ್ನ್ ಬರ್ಡ್ವಿಂಗ್ ಇದು ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯದ ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಆಗಿದೆ.

ಲೇಖಕರು...

ಶ್ರೀ.ನವೀನ.ಪ್ಯಾಟಿಮನಿ

ಚರ್ಮ ಪ್ರಸಾಧನ ಕಲಾ ತಜ್ಞರು (ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಡರ್ಮಿಸ್ಟ)

ಪ್ರಾಣಿಶಾಸ್ತ್ರ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯ

ಪ್ರಾಣಿಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಭಾಗ,

ಕರ್ನಾಟಕ ವಿಜ್ಞಾನ ಮಹಾವಿದ್ಯಾಲಯ,ಧಾರವಾಡ

ಇಮೇಲ್:- Tchiveetitithithichinimchitii9901@gmchiita.chhiom

ಪೊ.ನಂಬರ:- 9901208045